AQUA TORUŃ
Dzieci – 250 zł 1 osoba 8 lekcji x 45 min
Dorośli – 300 zł 1 osoba 8 lekcji x 45 minut lub 4 lekcje po 90 minut
Lekcja Indywidualna – 80 zł za 1 lekcja x 45 min +bilet dla kursanta
Aktualności
Numer konta Klubu
10 9484 1176 2800 0811 6480 0001
W TYTULE PRZELEWU PROSZĘ O PODANIE :
– imię i Nazwisko dziecka, lub osoby dorosłej (kursanta)
– wybraną godzinę zajęć (ustaloną z instruktorem)
– tel. kontaktowy do rodzica, opiekuna
więcej informacji kontakt tel.
Krzysztof 570 703 315
Paweł 507 121 187
Pływanie
Styl kraul
Kraul – najszybszy z czterech podstawowych stylów pływackich. Różne jego odmiany znane są ludzkości od starożytności.
Jako jedyny ze sportowych stylów pływackich nie jest dokładnie zdefiniowany przez FINA. Olbrzymia większość zawodników stosuje różne jego mutacje w ramach wyścigów prowadzonych w stylu wolnym, ze względu na to, że ten styl pływania jest najbardziej efektywny – zwłaszcza na krótkich i średnich dystansach. Brak definicji umożliwia dostosowywanie tego stylu do indywidualnych predyspozycji zawodnika.
Kraul polega na wykonywaniu tzw. “nożyc” nogami, przy równoczesnym naprzemianstronnym ruchu rąk. Ruch ten polega na wyciąganiu na zmianę ręki przed siebie nad wodą i podciąganiu jej z powrotem pod wodą. Szybkość w kraulu uzyskuje się głównie za sprawą pracy rąk (70%), praca nóg to zaledwie 30%.
W kraulu płynący znajduje się w pozycji brzuchem do dna w przeciwieństwie do stylu grzbietowego. Oddech wykonuje się poprzez częściowe wystawienie głowy nad wodę wzdłuż jednej z rąk.
W ratownictwie stosuje się także inną odmianę tego stylu – wykonuje się naprzemianstronną pracę rąk i trzyma się głowę lekko nad wodą, tak aby nie tracić tonącego z linii wzroku.
Pływanie
Styl Żabka
Żabka – potoczna nazwa stylu pływania zwanego stylem klasycznym. W uproszczeniu polega na naśladowaniu ruchów pływającej żaby. Jest to symetryczny styl pływania – tzn. prawa i lewa strona ciała wykonują te same ruchy.
Należy wykonać, w zsynchronizowanej kolejności, następujące ruchy: przy podkurczaniu nóg wykonuje się oburęczny wymach boczny rąk, przy wykopie nóg ręce są prostowane do przodu.
Żabka była kiedyś polecana w pływaniu leczniczym, np. leczeniu skrzywień kręgosłupa. Obecnie odradza się to jednak, gdyż żabka istotnie rozbudowuje przednie mięśnie klatki piersiowej nie wzmacniając prawie mięśni grzbietu. Wyraźnie widoczne jest to u zawodowych żabkarzy, którzy chodzą zgarbieni z powodu dysproporcji w masie mięśni [potrzebne źródło]. Do leczenia wad kręgosłupa polecana jest natomiast żabka na plecach, gdzie mięśnie grzbietu istotnie pracują, a także obydwa rodzaje kraula, gdzie ruch okrężny rąk jest bardzo korzystny.
Pływanie
Styl motylkowy
Pływak płynący “delfinem” Styl motylkowy (motylek, delfin) – styl pływacki, charakteryzujący się jednoczesnym ruchem nad wodą obu rąk oraz odbijaniem się obiema nogami. Na jeden ruch ramion przypadają dwa odbicia nogami. Ciało musi pozostawać w pozycji na piersiach. Ramiona muszą być przenoszone jednocześnie, nad powierzchnią wody do przodu, a następnie równocześnie do tyłu. Wszystkie ruchy nóg muszą być wykonywane w sposób równoczesny. Styl motylkowy jest uważany za najtrudniejszy z czterech podstawowych stylów pływackich. Styl motylkowy wymyślił w 1935 roku, fizyk Volney Wilson, który w czasie studiów zanalizował ruchy pływających ryb. W 1938 roku płynąc delfinem wygrał eliminacje olimpijskie, ale został później zdyskwalifikowany, ponieważ styl był nowy i oficjalnie nie uznany. Dawniej (na początku) technika stylu motylkowego różniła się od współczesnej. Układ rąk wyglądał identycznie jak teraz, ale nogi pracowały tak jak w stylu klasycznym, czyli żabce. Technika pływania stylem delfin została zaczerpnięta z naturalnego ruchu delfinów w wodzie. Jest to złożony i trudny do skoordynowania ruch. Dla ułatwienia wyobrażenia ruchu dobrze jest zademonstrować pełen styl i poszczególne ćwiczenia w wodzie, a także nauczyć pracy nóg i rąk na lądzie. W pływaniu delfinem ułożenie ciała ulega nieustannym zmianom. Następują one w wyniku pionowych ruchów tułowia oraz współdziałającą pracą nóg. Cały ruch falisty rozpoczyna się od głowy po nogi. Jest to styl najpóźniej opracowany, oficjalnie zaprezentowany w 1952 roku. Szybszy od niego jest tylko kraul. Styl motylkowy jest bardzo efektowny, lecz wymaga siły, koordynacji ruchów i umiejętności “falowania” w wodzie. Jest to najtrudniejszy styl pływacki do opanowania.
Pływanie
Styl grzbietowy
Styl grzbietowy jest jedynym stylem pływania w którym twarz wychylona jest ponad powierzchnię wody. Osoba płynąca jest ułożona na plecach, pracę rąk cechują silne wymachy za siebie, zaś rola nóg polega na silnym wybiciu wody w górę. Głowa jest ułożona w ten sposób, że broda nie dotyka do klatki piersiowej, co nadaje ciału hydrodynamiczny kształt. Z wody najpierw wychodzi bark (następuje rotacja w barkach i tułowiu), potem z wody wychodzi kciuk, w powietrzu obracamy dłoń i wkładamy ją małym palcem do wody, następuje faza właściwa, czyli pociągnięcie i mocne, dynamiczne odepchnięcie pod wodą z jednoczesnym nakreśleniem.
Aktualności
Pływanie
KTO MOŻE NAUCZAĆ PŁYWANIA?
Do prowadzenia zorganizowanego w grupach nauczania pływania uprawnieni są trenerzy i instruktorzy pływania, nauczyciele wf oraz ratownicy wodni. Osoby bez uprawnień, które potrafią dobrze pływać, mogą również uczyć pływania, jeśli spełniony jest następujący warunek: nauczanie odbywa się na pływalni lub w kąpielisku strzeżonym, albo pod opieką osoby uprawnionej. Mówiąc o osobach bez uprawnień, mam na myśli przede wszystkim rodziców, którzy zechcą nauczyć własne dziecko pływania lub pomóc osobie prowadzącej nauczanie w zorganizowanej grupie. Pomoc taka jest bardzo potrzebna i sprowadza się najczęściej do pilnowania dzieci podczas wstępnych ćwiczeń domowych w wannie lub pełnienia na zajęciach roli asystenta.
CO DECYDUJE O WYNIKACH W NAUCZANIU PŁYWANIA?
O pozytywnych wynikach w nauczaniu pływania decyduje co najmniej kilka czynników:
– właściwa organizacja zajęć,
– rodzaj pływalni i jej odpowiednie wyposażenie,
– temperatura wody i powietrza,
– zaangażowanie i umiejętności dydaktyczne nauczyciela pływania,
– odpowiedni dobór metody nauczania,
– poczucie bezpieczeństwa uczących się.
Ważnymi czynnikami są również właściwości psychiczne i fizyczne uczącego się pływać, które składają się na pojęcie talentu pływackiego. Niekiedy ujawnia się on już we wstępnej fazie nauki i dlatego często występują indywidualne różnice w szybkości uczenia się przez dzieci pływania.
CZAS TRWANIA KURSU
Nauczanie pływania zgodnie z założonymi wymaganiami musi być starannie zaplanowane i właściwie rozłożone w czasie. Prowadzone od wielu lat badania i obserwacje przyczyniły się do bliższego poznania mechanizmu uczenia się pływania. Dzięki nim i codziennej praktyce można dokładniej programować nauczanie pływania.
PROGRAM NAUCZANIA NALEZY PODZIELIĆ NA ETAPY:
I etap — doprowadzenie do pełnego oswojenia z wodą, opanowanie leżenia i poślizgów,
II etap — opanowanie ruchów napędowych nóg i ramion oraz wydechu do wody,
III etap — koordynacja ruchów napędowych z oddychaniem.
Dokładne określenie czasu trwania poszczególnych etapów jest trudne, ponieważ umiejętność pływania jako nawyk ruchowy kształtuje się i doskonali w zależności od indywidualnych cech ćwiczącego. Na ogół uważa się, że na realizację zadań I etapu, w zależności od wieku uczących się, należy przeznaczyć od 5 do 10 lekcji, II etapu — od 10 do 20 lekcji, a III etapu — od 20 do 50 i więcej lekcji. Każda lekcja powinna trwać około 30-40 min.